wtorek, 7 czerwca 2011

...

Stres jest duży. Czas ucieka, jeszcze miesiąc temu pół roku a teraz już kilka miesięcy, czy ze wszystkim zdążymy? Staram się ze wszystkich sił, dzwonię, załatwiam. I nic. Komplikacja za komplikacją, bo tu tego nie można, bo to, bo tamto. Jak w tym wszystkim nie zwariować? Jak zachować spokój? Gdybym miała jakikolwiek wybór to chciałabym mieć już ten ślub za sobą, wszystkie sprawy pozałatwiane i nie martwić się, że coś nie wyjdzie tak jak byśmy chcieli. Jak się nie martwić, kiedy takie wydarzenie z założenia ma miejsce tylko raz w życiu?

Zaproszenia w części rozwiezione, zostało już tylko kilka, także te, które wyślemy pocztą, żałuję, że w moim skromnym notatniku brak jednego adresu i na moim wymarzonym elfim ślubie nie pojawi się jedna osoba, tej której nawet nie wiedziałabym gdzie szukać. E.D. jeśli to czytasz, czuj się zaproszony, nawet w tak smutnie prozaiczny sposób.

Brakuję mi spokoju, brakuję równowagi, harmonii. Kilka dni temu uświadomiłam sobie, że brak mi czasu by odwiedzić rodzinne strony, już nawet nie tęsknie za brzozą na uroczysku, za piachem polnych dróg i Słońcem gasnącym zza horyzontem. Plany, marzenia, przyszłość, o którą zaczęła się walka. A mogło być tak zwyczajnie, mogłabym po prostu żyć z dnia na dzień nie martwiąc się o jutro, nie irytować się pracą, nie przejmować zarobkami. Mogłam zostać tam i wieść życie konika polnego w źdźbłach trawy, więc po co to wszystko?

4 komentarze:

  1. Och, jak ja bym chciała tak zerwać to wszystko. Z całym tym światem o siąść gdzieś, głęboko w lesie, gdzie nikt nie chodzi. Żyć własnym rytmem.

    OdpowiedzUsuń
  2. hm. myślę, że brzoza kiedyś się o Ciebie upomni, bo już w Ciebie wrosła, co wcale nie musi oznaczać jakichś trudnych wyborów :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Liadan, taki stres towarzyszący wchodzeniu w nową sferę życia to dość typowa rzecz.. i tęsknota za tym, co było -także..

    A przecież "wystarczy być mężnym i wyruszyć w drogę " :)

    pozdrawiam ciepło.

    OdpowiedzUsuń
  4. Pomyśl, że jak już będzie "po" to i tak będziecie zadowoleni, nawet jeśli nie wszystko się uda idealnie ;-)
    A jaki będzie wielki wielki spokój...

    A swoją drogą - zajrzałam tu kilka dni temu, spojrzałam na komentarz Nat i pomyślałam, że znajdę to "Wystarczy być mężnym i wyruszyć w drogę" w książce z której, byłam pewna, cytat pochodził. No i go tam nie ma - więc co, ubzdurałam sobie czy jak? ;-)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy komentarz pozostawiony na blogu. Dzięki nim wciąż mam energię by kontynuować pisanie bloga.

Przepis na porażkę

Po kolejnej długiej nieobecności wracam z formą nietypową, choć uprawianą na tym blogu w dawnych czasach. Odesłałam krytyka, który kazał mi ...