wtorek, 17 maja 2011

Fool (Głupiec)


Czy Wielkie Arkana rzeczywiście obrazują podróż przez życie? Jeśli tak, zaczyna się ona od Karty Głupca.

Dla mnie to postać w zwiewnych ciuszkach nad przepaścią z rozłożonymi jak do lotu rękami. W innych taliach kart ukazywany jest podobnie - jest to młody człowiek z tobołkiem na ramieniu i różą w dłoni, znajduje się nad przepaścią bądź idzie przed siebie, towarzyszy mu piesek bądź (jak na talii Shadowscapes Tarot) lis.

Załóżmy więc, że nasza podróż przez życie zaczyna się z pozycji Głupca - tacy jesteśmy na początku - pozbawieni doświadczenia, które nabywamy w ciągu życia, wiedzy o świecie, ślepo brnący przed siebie, naiwni, pewni siebie, łatwowierni. Nie musi ona ukazywać wcale dzieciństwa, lecz początki tej bardziej świadomej podróży przez życie, czas dojrzewania, budzenie się "ja". Głupiec na wszystko patrzy przez pryzmat czegoś innego, brak mu obiektywizmu, brak wiedzy, która pozwala dokonać analizy i właściwej interpretacji tego, co nas w życiu spotyka. W konsekwencji łatwo ulega emocją, poddaje się im. Jeśli podejmuje decyzje nie słucha rad innych, bo wybiera własne szlaki, to zbytnia pewność siebie, lecz także pewien indywidualizm i samotność zarazem. Myślę, że brak mu także odpowiedniego zmysłu (tudzież po prostu mądrości), który pozwala spojrzeć na życie w jego szerszej perspektywie, postrzegać coś więcej niż tu i teraz, ten moment, chwila która trwa.




Co oznacza róża w jego dłoniach? Pierwsze skojarzenie to miłość, lecz królowa wszystkich kwiatów ma także kolce. Symbolizuje życie, które jest w rękach Głupca. A piesek? Pozycja, w której się znajduję na talii kart Ridera Waite'a wskazuje, ze próbuje on zwrócić na siebie uwagę, być może ostrzec, lecz pozostaje niezauważony. Być może jest symbolem przyjaciela, który ostrzega, lecz Głupiec i tak pozostaje ślepy i głuchy, kroczy przed siebie by uczyć się na własnych błędach.

Co jeszcze mogłabym dodać? Są to jedynie moja przemyślenia, medytacja nad kartą, oczywiście "sprawdziłam" jak to ma się do tego, co można przeczytać w książkach na temat Tarota i wydaję mu się, że mój tok rozumowania jest słuszny.

Przepis na porażkę

Po kolejnej długiej nieobecności wracam z formą nietypową, choć uprawianą na tym blogu w dawnych czasach. Odesłałam krytyka, który kazał mi ...